Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19318 Esas 2022/14607 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların bir apartmanda oturan kişilerden para ve ziynet eşyalarını çalması sebebiyle, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından yargılanmaları sonucunda verilen hükümler Bölge Adliye Mahkemesi tarafından incelenmiştir. Sanıkların avukatı ise, suçu işlediklerine dair yeterli delil olmadığını ve daha az ceza gerektiren madde olan 62. madde gerekliliğini savunmuştur. Ancak, yargılama sonucunda hükmedilen cezalara uygun olarak verilen hükümlerin yerinde olduğu anlaşılmış ve istinaf başvuruları esastan reddedilmiştir. Nitelikli hırsızlık suçu ile ilgili ise, hükümde herhangi bir isabetsizlik saptanmamış ve temyiz istemi reddedilmiştir. Bu kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: CMK'nın 286/2-a, 298, 288, 294 ve 301.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-)Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin olarak verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik yapılan incelemede:
Hükmolunan cezaların miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-)Sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin olarak verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik yapılan incelemesine gelince:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanıklar müdafii dilekçesinde; sanıkların atılı suçları işlediğine dair delil bulunmadığını, sanıklar hakkında 62. maddenin uygulanması gerektiğini ileri sürmüş, anılan temyiz dilekçesindeki belirtilen sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, suç tarihinde, gündüz sayılan zaman diliminde aynı apartmanda ikamet eden katılanların dairelerinden para ve ziynet eşyalarını çalan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinden kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 26.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.