MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 26.02.2019 tarih ve 2017/371 E- 2019/114 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi"nce verilen 11.06.2020 tarih ve 2019/837 E- 2020/483 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalılar Kombassan Holding A.Ş. ve Kombassan İnşaat A.Ş"ye 23.02.2000 tarihinde toplam 94.710,00 DM parayı davalı şirket adına hareket eden, kendini davalı şirketin yetkilisi gibi tanıtan ve bu şekilde birçok kişiden para toplayan ... isimli şahsa teslim ettiğini, söz konusu parayı yurt dışında işçi olarak çalışarak biriktirdiğini ve davalı şirketlere para verirken de yurt dışında biriktirdiği paranın Türkiye"de değerlendirilmesi ve ülke ekonomisine katkı sağlanması amacını güttüğünü, davalı şirketler adına hareket eden kişilerin müvekkilinin bulunduğu yabancı ülkede "faizin haram olduğu kavramından hareketle yurt dışında toplanan paralara Türkiye"de çok büyük yatırımlar yapılacağı, yatırımcılarına her sene yüksek oranda kâr payı dağıtılacağını, istediği zaman parasını kısmen veya tamamen geri alabileceği" taahhüt edilerek müvekkiline güven telkin ettiklerini, davalı şirketlerce müvekkiline vermiş olduğu paranın karşılığı olarak ortaklık durum belgesi ve kâr payı kuponları teslim edildiğini, yurt dışında toplanan paraların Türkiye"ye gönderildiğini, davalı şirket tarafından müvekkilinden alınan paraların daha sonra verilecek hisse senetlerine karşılık alındığı, kişilerin hisse senetlerini şirketi geri vermesi halinde yatırdıkları parayı temsilcilik adresinde geri alabileceklerinin taahhüt edildiğini, davalının bir taraftan müvekkilini şirket ortağı olduğuna inandırdığını, bir taraftan da yatırdığı parayı istediği zaman geri alabileceği konusunda güven telkin ettiğini, müvekkiline davalı şirketlere vermiş olduğu 200.320,00 DM"nin karşılığı olarak şirket ortağı olduğunu göstermek ve buna inandırmak amacıyla bir adet ortaklık durum belgesi teslim edildiğini daha sonra ise Kombassan İnşaat Tarım ve Sanayi İşlt. A.Ş"ye ait 2010 adet hisse senedini ve Kombassan Holding A.Ş."ye ait 300 adet hisse senedinin müvekkiline teslim edildiğini, müvekkilinin ödemiş olduğu paranın şirket hisse senetlerinin nominal bedellerinin çok üzerinde olduğunu, davalı şirketlerin bu
farktan sorumlu olduklarını, müvekkilinin davalı şirketlere verdiği parayı geri alamadığı gibi herhangi bir kar payı ödemesi de yapılmadığını, bu nedenlerle; müvekkili tarafından davalı şirketlere ödenen 94.710 DM"nin dava tarihindeki TL karşılığı olan 20.000,00 TL"nin avans faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiş, 19.09.2018 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 94.710,00 Euro"dan imza karşılığı çektiği 40.137,26 Euro düşülerek kalan 54.572,74 Euro"nun TL karşılığı 217.605,00 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile; 147.739,82 TL"nin dava tarihi olan 30.05.2017 tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Yasa"nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 4. maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurmak suretiyle, dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 14.12.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.