Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Suç üstlenme, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma,Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında; beraat,
Sanık ... hakkında; ceza verilmesine yer olmadığına,
Sanık ... hakkında; TCK"nın 179/3.
maddesi delaletiyle 179/2, 62, 50/1, 52; TCK"nın 89/1,
2-e, 22/3, 62, 50/1, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık ..."ın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, somut ve inandırıcı bir delil bulunmadığı gerekçe gösterilerek beraat kararı verilmesi ve sanık ... hakkında CMK"nın 223/4-b, son maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesinde bir isabetsizlik olmadığından, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraate ve ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın alkolün etkisiyle emniyetli şekilde araç sevk ve idare edemeyecek halde ehliyetsiz olarak kullandığı araç ile kırmızı ışıkta geçerek katılanın yönetimindeki motosiklete çarptığı ve vücudunda kemik kırılmasına, yaşamsal tehlike yaratan duruma neden olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; TCK"nın 179/2. maddesinde “trafik güvenliğini tehlikeye sokma” suçu olarak düzenlenen tehlike suçunu işlediği, olayda mağdurun yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun da oluşacağı, asli normun taksirle yaralama olduğu ve tali normdan öncelikle uygulanacağı sanığın sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, her iki suçtan mahkumiyet kararı verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
3-Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA,10.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.