Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19395 Esas 2022/14578 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından davaya konu olmuştur. Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yapılan temyiz istemleri esastan reddedilmiştir. Ancak nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemi kabul edilmiş ve hükmün zorunlu müdafi atanmaksızın savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle bozulması gerektiği belirtilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, yargılamaya devam edilerek savunma hakkının kısıtlanması, CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması olarak değerlendirilmiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a, 288, 294 ve 301. maddeleri de uygulanarak, yapılan incelemeler sonucunda verilen kararlar açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK'nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 26.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.