Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/22713 Esas 2022/14618 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği ancak ceza miktarının alt sınırdan uzaklaşılmadan belirlenmesi sebebiyle temyiz başvurusunda bulunulduğu ancak bu başvurunun reddedildiği belirtilmiştir. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuyla ilgili olarak ise birden fazla kişi tarafından işlenmesi sebebiyle sanık hakkında uygun kanun maddesi uygulanmadığından karar bozulmuştur. Kararda 5237 sayılı TCK'nın 61/1. maddesi ile 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 12/02/2015 tarihli hükümde, mala zarar verme suçundan da mahkumiyet kararı verildiği ve temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 13. Ceza Dairesi'nin 25/03/2019 tarih 2018/11970 esas 2019/4646 karar sayılı ilamıyla hükmün bozulmasına karar verildiği halde, bozma sonrası 26/09/2019 tarihli hükümde bu suç yönünden hüküm kurulmamış ise de, sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
1-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK'nın 61/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın müdafii huzurunda verdiği kolluktaki beyanından; iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının korunmasına, 26/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.