Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18518 Esas 2022/14750 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi 2021/18518 E., 2022/14750 K. numaralı kararda, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kesinleşen cezaların miktarları sebebiyle temyiz edilemeyeceği, nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde ise savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 301. Maddelerine göre yapılan incelemede bu nedenle hükmün BOZULMASINA karar verilmiş ve dosyanın yeniden değerlendirilirken 5271 sayılı CMK'nın 150/3, 196/2, 188/1, ve 289/1-e maddeleri gereğince sanığın savunma hakkının kısıtlanmamasına özen gösterilmesi ve önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır bir ceza verilmemesi gerektiği vurgulanmıştır.
5271 sayılı CMK'nın 286/2, 288, 294, 298, 301, 302/2, 304/2-a, 307/5, 150/3, 196/2, 188/1, ve 289/1-e maddeleri detaylı bir şekilde incelenmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükmedilen cezaların miktarları itibariyle 5271 sayılı CMK 286/2. maddesi uyarınca kesin olması sebebiyle temyiz edilemez olduğu anlaşılmakla, bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiisinin temyiz isteminin CMK 298. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Sanığa yüklenen suça ilişkin sevk maddeleri gereğince müdafii atanmadan sanığın sorgusunun yapıldığı, sanığın özel avukatının karar oturumuna katıldığı belirlenerek yapılan incelemede,
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde ön görülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığın müdafiisi hazır bulunmadığı duruşmada savunması alınarak aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiisinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 6. Asliye Ceza Mahkemesine, karardan bir örneğin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 5271 sayılı CMK'nın 307/5. maddesi uyarınca yeniden verilecek hükmün önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamayacağının gözetilmesine, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.