Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18957 Esas 2022/14743 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığı ihlali suçlarından sanık hakkında verilen hükümleri incelerken; konut dokunulmazlığı ihlali suçundan kesinleşen cezanın temyiz edilemeyeceğini belirtmiş ve reddetmiştir. Ancak nitelikli hırsızlık suçundan verilen hükümde, sanığa zorunlu müdafii atanmaması ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Dosya, yeniden Asliye Ceza Mahkemesine gönderilerek yeniden verilecek hükümden önceki cezanın aşılmaması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 286/2, 288, 294, 298, 301, 304/2-a, 307/5 maddeleri açık bir şekilde belirtilmiştir.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktarı itibariyle 5271 sayılı CMK 286/2. maddesi uyarınca kesin olması sebebiyle temyiz edilemez olduğu anlaşılmakla, bu suçtan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin CMK 298.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden ve sanığın savunmalarının müdafii olmadan alınması suretiyle yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 7.Asliye Ceza Mahkemesine, karardan bir örneğin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 5271 sayılı CMK 307/5 maddesi uyarınca yeniden verilecek hükmün önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamayacağının gözetilmesine, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.