Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19665 Esas 2022/14811 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/490 E. ve 2013/713 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan TCK’nın 142/1-b, 62, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/1, 62, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezasına dair mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın, eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz yasa yoluna başvurması üzerine, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22/11/2018 tarihli, 2016/11244 E. ve 2018/13959 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan kurulan hükmün onanmasına, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün ise bozulmasına karar verildiği, hırsızlık suçuna ilişkin hükmün suç tarihinden sonra 22.11.2018 tarihinde kesinleştiği, diğer suç ile ilgili ise yargılamanın devam etmesi nedeniyle anılan hükmün tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında yer alan hükümlülüklerinden ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/29 E. ve 2010/123 K. sayılı, 19.03.2010 tarihinde kesinleşerek, 10.10.2013 tarihinde infaz edilen, TCK’nın 142/1-b, 143, 62. maddeleri uyarınca verilen 3 yıl 9 ay hapis cezasının tekerrüre esas olduğu gözetilmeden ... biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu verilen 26/10/2017 günlü “İlk derece mahkemesinin mahkumiyet hükmü kaldırılarak yeniden kurulan mahkumiyet” hükmünün, açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin tamamen çıkarılarak yerine, “Sanığın, ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/29 E. ve 2010/123 K. sayılı ilamının kesinleşmesinden sonra ve tekerrür süresi içinde yeniden suç işlediği anlaşıldığından, 5237 sayılı Yasanın 58/6-7. maddeleri gereğince sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 31.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.