Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20589 Esas 2022/14769 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın kasten yaralama suçundan aldığı adli para cezası temyiz edilemez. Ancak, hakaret, tehdit ve kamu malına zarar verme suçlarından aldığı hükümler yerinde görülmemiştir. Bununla birlikte, avukatlık asgari ücret tarifesinin göz önünde bulundurulmaması nedeniyle, kararın düzeltilmesi ve katılanın maktu avukatlık ücretinin sanıktan alınarak verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar: 6217 sayılı kanunun 26. Maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. Maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. Maddesi, 1136 sayılı Kanunun 168. Maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, hakaret, tehdit ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince katılan vekilinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık hakkında hakaret, tehdit ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabul de usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1136 sayılı Kanunun 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz istemleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, "katılan kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1800 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesi" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.