Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19941 Esas 2022/14843 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın kamu malına zarar verme, yasaya muhalefet, görevi yaptırmamak için direnme, görevli memura karşı hakaret ve genel güvenliğin kasten tehlikeye düşürülmesi suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen 2.660 TL adli para cezası kesinleşmiştir ve temyiz edilemez. Diğer suçlar için hükümler adli para cezasına çevrilirken TCK'nın 50/1-a maddesi uygulanmamıştır. Hükmedilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde bu cezaların hapse çevrilemeyeceği belirtilmeden hapse çevrilmesi hususu infaz aşamasında göz önünde bulundurulmalıdır. Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemlerini birden fazla görevliye yönelik yapması nedeniyle eksik ceza tayini bozma sebebi sayılmamıştır. Sanık ... öldüğü için kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri olarak; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi, TCK'nın 50/1-a maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 64. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri sayılabilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, 6136 sayılı yasaya muhalefet, görevi yaptırmamak için direnme, görevli memura karşı hakaret ve genel güvenliğin kasten tehlikeye düşürülmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.660 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, görevli memura hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezaları adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesi olarak TCK’nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün eksiklik olarak kabul edilip, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesiyle 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca,hükmedilen adli para cezalarının ödememesi halinde bu cezaların hapse çevrilemeyeceği gözetilmeden “… ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” dair karar verilmesi hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle yapılan incelemede;
Görevi yaptırmamak için direnme eylemlerini birden fazla görevliye yönelik gerçekleştiren sanık hakkında, TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından; bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ... müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında 6136 sayılı yasaya muhalefet ve kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
UYAP üzerinden alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanık ...’in hüküm tarihinden sonra 26.07.2017 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 64. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereği kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 31.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.