Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19679 Esas 2022/14900 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/19679
Karar No: 2022/14900
Karar Tarihi: 01.11.2022

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19679 Esas 2022/14900 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, bir sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümleri inceledi. Konut dokunulmazlığı ihlali suçu yönünden hüküm verilen sanığın temyiz istemi, verilen cezanın miktarı ve türü gözetilerek reddedildi. Nitelikli hırsızlık suçu yönünden hüküm verilen sanığın temyiz istemi ise kabul edildi. Çünkü sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği halde atanmamıştı ve savunma hakkı kısıtlanmıştı. Kanun maddeleri açıklamaları ise şöyle: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde düzenlenen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının dikkate alınması gerektiği ve CMK’nın 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılmasının sanığın savunma hakkının kısıtlanması anlamına geldiği.
6. Ceza Dairesi         2021/19679 E.  ,  2022/14900 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden kurulan hükmün incelenmesinde;
    Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçu yönünden kurulan hükmün incelenmesine gelince;
    5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, yapılan incelemede;
    28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 2. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 01.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara