Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : Sanıklar hakkında; TCK"nın 167/1, 62, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Eylemlerini birden fazla mağdura karşı tek bir fiil ile gerçekleştiren sanıklar hakkında hükmedilen temel cezada TCK"nın 43. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Suç tarihinin “14.12.2010” yerine “29.03.2010”; temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin "TCK"nın 267/1. maddesi" yerine "TCK"nın 167/1. maddesi" yazılması,
2-Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, suç tarihinin “14.12.2010”; temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin "TCK"nın 267/1. maddesi" yazılması, her iki sanık hakkında ayrı yazılan 6. bentte “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına (ihtarat yapılamadı)” ibaresinin çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.