Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21335 Esas 2022/14872 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, mağdurlara yönelik nitelikli hırsızlık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanıklar hakkında verilen karara ilişkin yapılan temyiz başvurusunu reddetti. Ancak, sanık ...’ın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozuldu ve dosya 1. Asliye Ceza Mahkemesine gönderildi. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288, 294 ve 301 maddelerine yer verildi. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırına göre sanık ...’na zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 13/03/2018
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında mağdurlar ... ve ...’ya yönelik mala zarar verme, mağdurlar ... ve Murat’a yönelik nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan ek karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 13/03/2018 tarihli, 2017/1896 Esas ve 2017/2410 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ..., sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin reddiyle, temyiz istemlerinin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mağdurlar ... ve ...’ya karşı nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanık ...’na zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanık ...’nun savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiileri ve sanık ...’nun temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 1. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 01/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.