Esas No: 2021/20109
Karar No: 2022/14873
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20109 Esas 2022/14873 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/20109 E. , 2022/14873 K.Özet:
Ceza Dairesi, nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı verilen cezalara ilişkin yapılan temyiz başvurularını inceledi. Verilen cezaların miktarları ve türleri gözetildiğinde, istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi gerektiği kararına varıldı. İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedilmesi gerektiği CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca belirtildi. Ayrıca, Bölge Adliye Mahkemesi kararları ile İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarının arttırılmaması durumunda temyiz başvurularının mümkün olmadığı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca açıklandı. Sonuç olarak, sanığın temyiz istemlerinin reddedilmesi ve ek kararın onanması kararı verildi. Detaylı olarak, CMK'nın 286/2-a ve 286/2-b maddelerine değinildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 17/09/2020
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezaların miktarları ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları ile CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz istemlerinin reddine ilişkin 17/09/2020 tarihli, 2020/577 Esas ve 2020/634 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz istemlerinin reddiyle, temyiz istemlerinin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 01/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.