Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18151 Esas 2022/14937 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından nitelikli hırsızlık suçundan verilen hüküm istinaf başvurusuyla incelenmiş ve dosyada yapılan incelemede, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak sanığın zorunlu müdafii atanması gerektiği ancak bu doğrultuda davranılmadığı, savunma hakkının kısıtlandığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükmün öncelikle bu nedenle bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi: Temyiz, hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.
- 5271 sayılı CMK'nın 301. maddesi: Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b maddesi: Nitelikli hırsızlık suçu.
- 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi: Hırsızlık suçu.
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi: Sanığın zorunlu müdafii atanması gerektiği durumlar.
- 5271 sayılı CMK'nın 196/2. maddesi: Sanığın zorunlu müdafii atanmasını gerektiren haller.
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1. maddesi: Sanığın savunma hakkına saygı gösterilmesi gerektiği.
- 5271 sayılı CMK'nın 289/1-e maddesi: Savunma hakkının kısıtlanması durumlarında işlem yapılması gerektiği.
- 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi: Hükümlerin bozulması.
- 5271 sayılı CMK'nın 304/2-a maddesi: Dosyanın gereğinin ifası için yeniden değerlendirme yapılması gerektiği.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde gösterdiği sebeplere yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 2. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 01.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.