Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/23180 Esas 2022/15098 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık ve başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, tebligat işlemleri usule uygun yapılmamıştır. Mahkeme, sanık tarafından bildirilen son adres olan MERNİS adresine doğrudan tebliğde bulunmuştur. Oysaki, Tebligat Kanunu'na göre önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat yapılmalıdır. Tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebliğ işlemleri tamamlanmalıdır. Bu durumda, sanığın temyiz talebi süresinde yapılmıştır ve temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrası
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesi
- Anılan Yasanın 317. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması"na dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gereğine rağmen gerekçeli kararın sanığın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2'ye göre tebliğ edildiği anlaşıldığından, sanığın temyizinin öğrenme üzerine süresi içinde verildiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 09/07/2013 tarihli temyiz dilekçesi üzerine, mahkemenin 12/09/2013 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verdiği, bu ek kararın sanığın savunmada bildirdiği adresi olan "... Mah. Hükümet Sok. No:6 İç Kapı No: 2 Arnavutköy/ ..." adresine tebligata çıkarıldığı ve adresteki aynı çatı altında ikamet ettiğini beyan eden Serhat Güvenir’e 26/09/2013 tarihinde tebliğ edildiği, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanık 22/01/2014 tarihinde ek kararı temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak temyiz isteminin REDDİNE, 02/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.