Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20325 Esas 2022/15114 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyerek karar verdi. İlk olarak, sanık hakkındaki konut dokunulmazlığının ihlali suçuyla ilgili mahkumiyet hükmünün istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine karar verildi. İkinci olarak, nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi incelenirken, sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve zorunlu müdafii atanmaması nedeniyle hüküm CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca bozuldu ve dosya gereğinin ifası için Asliye Ceza Mahkemesine gönderildi. Kararda, suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, sanığa zorunlu müdafii atanması gerekliliği belirtildi ve yargılamanın bu nedenle hukuka aykırı olduğu vurgulandı. Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288, 294, 298, 301, 150/3, 188/1 ve 289/1-e-h maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri karara dahil edildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’ın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ...’ın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sebeplere yönelik incelemede,
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 45. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 02.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.