Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19607 Esas 2022/15205 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, mala zarar verme suçundan mahkum olmuştur. Ancak, ceza tayininde bazı hatalar yapıldığı için karar bozulmuştur. Daha önce yapılan bir yasa değişikliği nedeniyle, sanığın eylemine uyan suçun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri sonrasında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, katılanın zararının giderildiği beyan edildiği için, sanığın cezasında indirim yapılması gerektiği halde fazla ceza tayin edildiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, Mahkeme Kararı BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 254. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
14/07/2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesine eklenen “175'inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan ve somut olay bağlamında sübuta erdiği kabul edilen 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Yargılama sırasında sanık ve katılanın beyanlarıyla, katılanın zararının giderildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 168. maddesi gereğince cezasında indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.