Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20647 Esas 2022/15258 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından görülen davada, sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusu esastan reddedildi. Suçun nitelikli hırsızlık olduğu belirtilen kararda, suçun geceden sayılan bir zaman diliminde gerçekleştirildiği ve sanığın müştekinin cep telefonunu çaldığı ifade edildi. Sanık müdafii, sanığın suçunu ikrar edip pişman olduğunu ve cezasından indirim yapılması gerektiğini ileri sürdü. Ancak, yapılan incelemede herhangi bir hukuka aykırılık veya isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varıldı. Kararın sonunda 5271 sayılı CMK'nın temyiz ile ilgili maddeleri açıklandı ve sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmediği için reddedildiği belirtildi. Detaylı olarak, 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi temyiz sebeplerini, 294. maddesi temyiz isteminin şeklini ve 301. maddesi ise Yargıtay'ın inceleme alanını açıklıyor.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 15.03.2017 tarihli karar başlığında, heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesindeki açık düzenlemeye aykırı ise de; anılan hususun mahallinde eklenmesi olanaklı görülmüştür.
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanık müdafii dilekçesinde özetle; sanığın suçunu samimi olarak ikrar edip, pişman olduğunu, zararın giderildiğini, cezasından indirim yapılması gerektiğini, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğini, zorunlu ihtiyacın karşılayabilmek için bu eylemin gerçekleştirildiğini ileri sürmüş, anılan temyiz dilekçesindeki belirtilen sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, suç tarihinde, geceden sayılan zaman diliminde sokakta yalnız yürüyen müştekinin kemerinden tutup, çekiştirerek sağ cebinde bulunan cep telefonunu farkettirmeden çalan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b, 143, 62. maddelerinden kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 07.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.