Esas No: 2021/19496
Karar No: 2022/15343
Karar Tarihi: 07.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19496 Esas 2022/15343 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/19496 E. , 2022/15343 K.Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, suçun nitelikli hırsızlık olduğu ve sanıkın müdafiinin temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. CMK'nın 288. maddesi gereği hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanması gerektiği, temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olabileceği, CMK'nın 294. maddesi gereği temyiz edenin neden dolayı bozulmasını istediğini belirtmesi gerektiği ve CMK'nın 301. maddesinde Yargıtay'ın yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapacağı ifade edilmiştir. Kararda, sanık müdafiinin temyiz isteminin suç kastının olmadığına, bir ceza verilecek ise bile hırsızlık suçuna iştirak etmekten değil, sadece hırsızlık suçuna yardım eden olarak ceza verilmesi gerektiğine yönelik ve katılanın zararının sigorta şirketince giderilip giderilmediği ve zarar miktarının ne kadar olduğu, sigorta şirketince giderilen zararın sanık tarafından rücuan ödeme yoluyla sigorta şirketine yapılıp yapılmadığı araştırılmaksızın ve bu zarar miktarı yönünden katılanın beyanı alınmaksızın eksik inceleme ile mahkumiyete karar verildiğine dikkat çekilmiştir. Oluş ve dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı, CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hallerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilemediği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanık müdafiilerinin TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİNE karar verilmiş ve hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. CMK'nın 288, 294 ve 301. maddeleri kararda detaylı ve açıklayıcı bir şekilde yer almıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge adliye mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ... müdafiinin temyiz isteminin suç kastının olmadığına, bir ceza verilecek ise bile hırsızlık suçuna iştirak etmekten değil, sadece hırsızlık suçuna yardım eden olarak ceza verilmesi gerektiğine yönelik; sanık ... müdafiinin katılanın zararının sigorta şirketince giderilip giderilmediği ve zarar miktarının ne kadar olduğu, sigorta şirketince giderilen zararın sanık ... tarafından rücuan ödeme yoluyla sigorta şirketine yapılıp yapılmadığı araştırılmaksızın ve bu bu zarar miktarı yönünden katılanın beyanı alınmaksızın eksik inceleme ile mahkumiyete karar verilmesine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 07/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.