15. Ceza Dairesi 2019/3034 E. , 2021/3889 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin bozma ilamı sonrasında dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak taraflar arasında uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, muhasebeci ve mali müşavirler odasında kaydı bulunmamasına karşın Sogide müşavirlik adlı iş yerinin olduğu, katılanın, bağkur kapsamında bulunmasına rağmen rahatsızlığı nedeniyle 3 yıl süreyle primlerini ödeyemediği, af yasası çıktığını duyunca emeklilik işlerini yaptırmak için daha önceden bu işlemleri yaptığını duyduğu sanığa başvurduğu, yaptıkları görüşmede sanığın bilgisayardan yaptığı kontrolde katılanın 10.000 TL vermesi halinde emekli olabileceğini, af yasasının günü bitmeden işlemleri yapmak gerektiğini söylediği, bunun üzerine katılanın sanığa 10.000 TL teslim ettiği, sanığın parayı teslim aldığına dair belge verdiği, katılanın daha sonra sanığın iş yerine gittiğinde iş yerinin boşaltılmış olduğunu gördüğü, sanığa telefonla da ulaşamaması suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, mağdur beyanı, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eyleminin TCK"nın 157/1 maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
UYAP sisteminden yapılan sorgulamaya göre, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/132 Esas, 2010/572 Karar sayılı ilamının Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 17/03/2016 tarihli ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verildiğinden suç tarihinden sonra kesinleşmesi sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağı, suç tarihinden önce kesinleşen ve tekerrüre esas başkaca ilamının da bulunmadığı gözetilmeden, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından, tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan bölümlerin çıkartılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.