Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20171 Esas 2022/15604 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu bir hüküm temyiz edilmiş ve yapılan inceleme sonucunda, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi değiştirilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca suça uygulanacak kanun, failin lehine olan kanun olacaktır. Sanığın eyleminden 5237 sayılı 151. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçu için uzlaşma kapsamı belirlenmiştir. CMK'nın 254. maddesi uyarınca uzlaştırma işlemleri tamamlandıktan sonra, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Karar bu nedenle bozulmuştur.
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 151. maddesi
- CMK'nın 254. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ve somut olay bağlamında sübuta erdiği kabul edilen ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.