Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/2221 Esas 2022/15477 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bozdoğan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanığın cezalandırıldığı karar, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozma talebiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmiştir. Kararda, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilerek bozulması istenmiştir. Mahkeme, hırsızlık suçundan yargılanan sanığın savunma hakkının kısıtlanmasına yönelik bozma talebini kabul etmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu 142/2-h
- Türk Ceza Kanunu 143/1
- Türk Ceza Kanunu 35
- Türk Ceza Kanunu 116/4
- Türk Ceza Kanunu 119/1-c
- Türk Ceza Kanunu 62
- CMK 150/3
- CMK 196/2
- CMK 309.3. fıkra
- CMK 309.4. fıkra (b) bendi

KANUN YARARINA BOZMA
 
Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143/1, 35, 116/4, 119/1-c ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 8 ay 7 gün hapis ve 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun'un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Bozdoğan Asliye Ceza Mahkemesinin 16/09/2015 tarihli ve 2014/423 esas, 2015/414 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı'nın 04.10.2021 gün ve 94660652-105-09-12052-2021-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 15.10.2021 gün ve 2021/122081 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Yargılamanın diğer sanıklar yönünden Yargıtay bozma ilamı sonrasında anılan Mahkemenin 2021/123 esasına kayden halen derdest olduğunun anlaşılması karşısında, onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede;
Anılan kararın diğer sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14/12/2020 tarihli ve 2020/3604 esas, 2020/4727 karar sayılı ilamında yer alan, "Sanık ... hakkında verilen 16/09/2015 tarihli mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmeksizin kesinleştiği buna karşılık 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerii uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanmış olduğunun anlaşılması karşısında temyiz edilmeksizin kesinleşen bahse konu hükümlere yönelik kanun yararına bozma yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür." şeklindeki açıklamalar nazara alındığında, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h ve 143. maddelerine temas eden hırsızlık suçundan yargılanan sanığın savunmasının, baro tarafından zorunlu müdafii atanmak suretiyle alınması gerektiği gözetilmeksizin, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle ... şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

1- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin kanun yararına bozma talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında Bozdoğan Asliye Ceza Mahkemesinin 16/09/2015 tarihli ve 2014/423 esas, 2015/414 karar sayılı kararı ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından 29/09/2015 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz edilmesine karşın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığın’ca hazırlanan tebliğnamede bu hususta görüş bildirilmediği ve Dairemizce de bu suça ilişkin temyiz dilekçesi hakkında inceleme yapılmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında Bozdoğan Asliye Ceza Mahkemesinin 16/09/2015 tarihli ve 2014/423 esas, 2015/414 karar sayılı kararı ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükme yönelik o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından 29/09/2015 tarihli temyiz dilekçesi hakkında Yargıtay
Cumhuriyet Başsavcılığı aracılığıyla yeniden temyiz inceleme talepli gelinebilceğinden, bu suçtan anılan karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin kanun yararına bozma talebine yönelik yapılan incelemeye gelince;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerii uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, nitelikli hırsızlık suçundan yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanmış olması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden istemin KABULÜ ile Bozdoğan Asliye Ceza Mahkemesinin 16/09/2015 tarihli ve 2014/423 esas, 2015/414 karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 08/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.