Esas No: 2021/20050
Karar No: 2022/15533
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20050 Esas 2022/15533 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/20050 E. , 2022/15533 K.Özet:
Ceza Dairesi'nin 2021/20050 E. ve 2022/15533 K. numaralı kararında, sanık hakkında nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından dava açılmıştır. İlk derece mahkemesinde verilen cezalara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi kararı verilmiştir. Ancak nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz başvurusu incelenmiştir. Temyiz dilekçesinde gösterilen sebeplere göre yapılan incelemede, sanığın savunma hakkının kısıtlandığına ve zorunlu müdafi atanması gerektiğine dair açık ihlaller tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükmün öncelikle bu nedenle tebliğnameye uygun olarak bozulması ve dosyanın Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesi kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a maddesi: İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi mümkündür.
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi: Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.
- 5271 sayılı CMK'nın 301. maddesi: Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 143. maddeleri: Nitelikli hırsızlık suçunun tanımını ve cezasını belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3. ve 196/2. maddeleri: Sanığa zorunlu müdafi atanmasını öngörür.
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1. ve 289/1-e maddeleri: Savunma hakkına ilişkin düzenlemeler içerir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 18/11/2020
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf isteminin esastan reddi ve temyiz isteminin reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin reddine dair ek kararın incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 18.11.2020 tarihli, 2019/2049 Esas ve 2020/1467 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz istemlerinin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II)Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde gösterdiği sebeplere yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 33. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 08.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.