Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24417 Esas 2022/15674 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum olmuştur. Önceden aldığı cezanın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, ancak denetim süresi içerisinde yeniden suç işlediği için cezası değiştirilmiştir. Sanık hakkında tayin edilen cezanın doğru olduğu ve temyiz edilmediği belirtilerek, hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Ancak konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik cezanın tayininde yanlış uygulama yapıldığı ve kanun maddelerine aykırı davranıldığı belirtilerek, bu kısım bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. maddesi (Nitelikli Hırsızlık Suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi (Konut Dokunulmazlığının İhlali Suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 152. maddesi (Mala Zarar Verme Suçu)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11. maddesi (Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Yükümlülüklerinin Yerine Getirilmemesi)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 5271 sayılı Kanun'un 231. maddesi (Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması)

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında daha önce nitelikli hırsızlık suçundan TCK’nın 168/1. maddesi uygulanmaksızın hapis cezasına, mala zarar verme suçundan ise 168/1 uyarınca 1/2 oranında indirim uygulanarak mahkumiyete hükmedildikten sonra, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve kararın 30.04.2013 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 01.06.2015 tarihinde yeniden suç işlemesi nedeniyle CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında, koşullarının varlığı halinde cezanın ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar verilerek yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabilecekken, sanığın tekrar suç işlemesi durumunda açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması dışında, bir imkan mahkemeye tanınmadığı gözetilmeden, sanık hakkında, nitelikli hırsızlık suçundan önceki ilamda bulunmayan TCK'nın 168/1. maddesinin uygulanması, mala zarar verme suçundan ise TCK'nın 168/1.maddesi uyarınca indirim oranının 2/3 oranında belirlenmesi suretiyle ceza tayini, uygulamanın doğru olması ve aleyhe temyiz bulunmaması karşısında, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nın 116/1, 62. maddeleri gereği sonuç ceza olarak verilen 5 ay hapis cezasına ve 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair 28.03.2013 tarihli ilk hükmün kesinleşmesinden sonra, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması
üzerine açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, açıklanan hükümde 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesine aykırı olacak şekilde TCK'nın 119/1-c maddesi ile uygulama yapılarak sanığın, sonuç ceza olarak 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle daha ağır ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.