Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24412 Esas 2022/15675 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunda yazım hatası yapılmış ve TCK'nın 116/1. maddesi yerine 116/2. maddesi yazılmış, fakat bu hata kabul edilerek düzeltildi. Hükümler usul ve kanuna uygun bulunduğundan reddedildi. Ancak, nitelikli hırsızlık suçunda sanığın ek savunma hakkının verilmemesi yasaya aykırıdır ve hüküm bozuldu. 5271 sayılı yasanın 226. maddesi gereği ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesiyle uygulama yapılması bozmayı gerektirdi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 116/1. maddesi: İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu
- TCK'nın 116/2. maddesi: İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu
- TCK'nın 143. maddesi: Nitelikli hırsızlık suçu
- 5271 sayılı Yasanın 226. maddesi: Ek savunma hakkı verilmesi gereken durumlar

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm fıkrasında TCK’nın 116/2. maddesi yerine TCK’nın 116/1. maddesi yazılması mahallinde düzeltilir bir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanığın temyiz istemleri yerinde görülmediğinden reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında iddianamede talep edilmediği halde 5271 sayılı Yasanın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesiyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.