Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20569 Esas 2022/15727 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi 2021/20569 E. ve 2022/15727 K. dosyasında yer alan nitelikli hırsızlık suçuyla ilgili hükümleri inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak, dosyada tespit edilen savunma hakkının sınırlandırılması, kesin hukuka aykırılık sebebi kabul edildi ve sanıkların zorunlu müdafii atanması gerektiği göz önüne alınmadan yargılamaya devam edilmesi sonucu savunma hakkının kısıtlanması, 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-h maddelerine aykırı davranılarak bozmayı gerektirdiği belirtildi. Bu nedenle, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA karar verildi. CMK'nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için 13. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri, 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 150/3 ve 196/2. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-h maddeleri, ve 5271 sayılı CMK'nın 302/2. ve 304/2-a maddeleri yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin "Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine 'dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır." ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." şeklinde düzenlendiği gözetilerek; sanık ...’in temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep ileri sürülmemesine rağmen, dosyada tespit olunan ve 5271 sayılı CMK’nın 289/l.h maddesinde düzenlenen savunma hakkının sınırlandırılması hususu, kesin hukuka aykırılık sebebi kabul edilerek, sanık ...’nun dilekçesinde anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen ve 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-h maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in ve sanık ...’nun temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 13. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.