Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19609 Esas 2022/15792 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı temyiz edildi. Dosya incelenerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlendi ancak, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile ilgili kanun maddesi bu konuda değiştirildiği için hüküm yeniden değerlendirilmeliydi. Bu nedenle, CMK'nın 254. maddesi uyarınca uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve karar bozuldu. Bu bağlamda, 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığını belirtirken, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi değişerek \"etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile\" ibaresi çıkarılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
14/07/2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesine eklenen “175'inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
Diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan ve somut olay bağlamında sübuta erdiği kabul edilen 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.