Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/5017 Esas 2022/15752 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz başvurusu sonucu, sanık hakkında cezalandırma sırasında alt sınırın aşılarak çelişki oluştuğu ve ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği halde kazanılmış hakkının korunmadığı belirtilerek karar bozulmuştur. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g maddesine göre ceza verilmiştir. Ayrıca, suç tarihinin 28.06.2014 tarihinden önce olduğu belirtilerek 6545 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği tarih ve ilgili kanun maddeleri hakkında açıklama yapılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulduğu sırada suç tarihinin 6545 sayılı Kanun'un yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce olduğu ve suç tarihi itibariyle 18.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g maddesindeki alt sınır 3 yıl hapis cezası olduğu halde temel cezanın takdiren alt sınırdan cezalandırma yoluna gidildiği belirtilmesine rağmen alt sınır aşılmak suretiyle temel cezanın 5 yıl olarak belirlenmesi suretiyle çelişki meydana getirilmesi,
2-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilâmda tekerrür hükümlerinin uygulandığının anlaşılması karşısında; 5275 sayılı Kanun’un 108/3. maddesinin uygulanması bakımından, sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekir ise de Yargıtay (Kapatılan) 13. Ceza Dairesi'nin 03/12/2019 tarihli bozma kararı öncesi sanık hakkında Sivrihisar Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/247 E. ve 2015/248 K. sayılı dosyasının sanık tarafından temyize getirildiği dikkate alındığında, aleyhe temyiz olmadığından sanık hakkında ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi suretiyle kazanılmış hakkının korunmaması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.