Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme - Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/1529 Esas 2016/3935 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan cezalandırılmasına karar vermiş ancak 6459 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanun'un 7. maddesine eklenen 4. fıkraya göre bu maddelerin 2. fıkrasında tanımlanan suçu örgüt adına işleyenler hakkında TCK'nın 220. maddesinin altıncı fıkrasında tanımlanan suçtan dolayı ceza verilemeyeceğine karar verilmiştir. Sanığın suçu işlediği kabul edilse de, ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir. Ayrıca sanığın cezasında yanlış bir uygulama yapıldığı, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesiyle ilgili bazı düzenlemeleri iptal ettiği için hüküm kurulmasında zorunluluk bulunduğu belirtilerek karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 220/6, 314/2, 53, 58/7-9, 62, 63; 3713 sayılı Kanunun 5; 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi.

16. Ceza Dairesi         2015/1529 E.  ,  2016/3935 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt
adına suç işleme, Silahlı terör örgütünün
propagandasını yapma
Hüküm : 1-TCK"nın 220/6. maddesi delaletiyle TCK"nın 314/2,
TCK"nın 220/6, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62,
53, 58/7-9, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-Terör örgütünün propagandasını yapma; 6352 sayılı
Kanunun geçici 1/b maddesi gereğince kovuşturmanın
ertelenmesine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1. fıkrasına göre verilen kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin karar anılan maddenin 4. fıkrası ile CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası 2. cümlesi hükmü karşısında durma kararı niteliğinde itiraza tabi olup CMK"nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığından, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin itiraz merciince yapılmak üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II-Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
1-)Silahlı terör örgütünün hiyerarşik yapısına dahil üyesi olduğu kanıtlanamayan sanığın TCK"nın 314/3, 220/6. maddelerine uygun biçimde örgüt
adına terör örgütünün propagandasını yapma suçunu işlediği dosya kapsamına göre sabit ise de, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkra hükmü uyarınca bu maddenin 2. fıkrasında tanımlanan suçu örgüt adına işleyenler hakkında TCK"nın 220. maddesinin altıncı fıkrasında tanımlanan suçtan dolayı ceza verilemeyeceği nazara alınıp, sanığın sabit olduğu kabul edilen fiilin suç olma özelliğini devam ettirdiği de gözetilerek CMK"nın 223/4. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
2-)Kabul ve uygulamaya göre de;
a)Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan tayin olunan temel cezanın TCK"nın 220. maddesi 6. fıkrasının 2. cümlesi uyarınca indirildikten sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
b-Sanık hakkında uygulama maddesinin TCK"nın 220/6 ve 314/3. maddeleri yollamasıyla 314/2 maddesi yerine, TCK"nın 220/6. maddesi yollamasıyla TCK"nın 314/3. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
c-)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 14.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.