Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2017/5 Esas 2017/64 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5
Karar No: 2017/64
Karar Tarihi: 19.01.2017

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2017/5 Esas 2017/64 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan açılan davada Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesi, mahkumiyet kararı vermiştir. Dairemiz, mahkeme kararını onaylamıştır. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, sanığın daha önce işlediği bir suç nedeniyle uygulanması gereken tekerrür hükümlerinin göz ardı edildiği gerekçesiyle Dairemiz kararına itiraz etmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, sanığın daha önceki suçu olan kasten yaralama suçundan dolayı verilen adli para cezasının tekerrür niteliği taşımayacağı, bu nedenle tekerrür hükmünün uygulanamayacağı belirlenmiştir. Ancak, mahkeme kararında bu hususun gözetilmediği için hükmün bu nedenle bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar ile TCK'nın 58/6, 86/1, 86/3-e, 21/2, 39/2-c, 62, 50, 1412 sayılı CMUK'nın 305. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 belirtilmiştir.
9. Ceza Dairesi         2017/5 E.  ,  2017/64 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme Ağır Ceza Mahkemesi
    Hüküm : Mahkumiyet
    Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma


    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazı ve ekindeki dava dosyası, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelenerek gereği düşünüldü:

    Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan açılan davanın yargılaması sonunda Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03.11.2011 tarih ve 2011/156-2011/344 sayılı mahkumiyet kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 02.06.2016 tarih ve 2015/3967-2016/5421 sayılı kararı ile "ONANMASINA" oybirliğiyle karar verilmiştir.

    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05.01.2017 tarihli itiraz dilekçesinde:

    Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03.11.2011 gün ve 2011/156 Esas, 2011/344 Karar sayılı kararında "Sanığın Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/299 esas
    2008/27 karar sayılı ilamı ile 16.05.2008 tarihinde kesinleşen hapisten çevrilme 1.500 TL infaz edilmiş adli para cezası bulunduğu anlaşıldığından, TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına," şeklinde mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması yönünde karar verilmiş ise de, 1412 sayılı CMUK"nun 305/1. maddesi uyarınca 2.000 TL altında kalan adli para cezalarının temyizi kabil olmadığının belirtildiği, bu hali ile Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin bahse konu ilamı gereği verilen hapisten çevrilme 1.500 TL adli para cezasının temyizi kabil olmaması nedeniyle, temyiz edilmeksizin 16.05.2008 tarihinde kesinleştiği ve 1412 sayılı CMUK"nun 305/3. maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılması sureti ile hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi" düşüncesiyle Dairemiz kararına karşı itirazda bulunmuştur.

    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ile Dairemiz arasındaki uyuşmazlık, sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tespitine ilişkindir.
    Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilamın incelenmesinde; sanığın 06.08.2007 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan dolayı Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 12.02.2008 tarih ve 2007/299-2008/27 sayılı kararı ile TCK"nın 86/1, 86/3-e, 21/2, 39/2-c, 62, 50. maddeleri gereğince 1.500 TL adli para cezasına karar verildiği, hükmün 16.05.2008 tarihinde kesinleştiği, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 305. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası gereğince tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın tekerrüre esas nitelikte başka geçmiş mahkumiyetinin de bulunmadığı anlaşıldığından, itiraz yerinde görülerek aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
    KARAR;
    1-İtirazın kabulü ile itiraza konu Dairemizin 02.06.2016 tarih ve 2015/3967-2016/5421 sayılı kararının sanık ... yönünden kaldırılmasına,
    2- Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesinde:
    Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükümlülüğün, TCK"nın 86/1, 86/3-e, 21/2, 39/2-c, 62, 50. maddeleri gereğince tayin edilen 1.500 TL adli para cezası olup, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 305. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası gereğince tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara