Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Tefecilik yapmak, 5464 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43, 62/1, 52/2-4, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyetine, 5464 sayılı Yasanın 36. maddesine muhalefet suçundan ceza verilmesine yer olmadığına


Sanığın POS tefeciliği yaptığı iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) 5464 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
Sanığa yüklenen 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
B) Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, suça konu eylemlerin en son gerçekleşme tarihi olan 2009 olduğu halde 2013 olarak hatalı gösterilmesi,
b- CMK"nın 226/1. maddesine aykırı biçimde iddianamede yer almadığı ve savunmasının alındığı sırada adli sicil kaydı kendisine okunmadığı, ek savunma hakkı tanınmadığı halde sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
c-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19/06/2007 tarihli ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 500 gün olarak belirlenmesi,
d-Hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
e- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.