Esas No: 2021/23178
Karar No: 2022/16162
Karar Tarihi: 22.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/23178 Esas 2022/16162 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/23178 E. , 2022/16162 K.Özet:
Mahkeme, bir kişinin nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın savunma hakkı kısıtlandığı ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edildiği için karar bozuldu. Kararda, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35/2. maddesine göre tebligatın usulüne uygun olarak yapılabilmesi için önce aynı adrese bir tebligat yapılmış olması ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin de tespit edilememesinin gerektiği belirtildi. Aksi halde tebligatın yapılmasının mümkün olmayacağı vurgulandı. Ayrıca, kararın bozulmasının sebebi olan CMK'nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 142/2-e ve 58. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması detaylı olarak açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35/2. maddesine göre tebligatın usûlüne uygun olarak yapılabilmesi için, daha önce aynı adrese bir tebligat yapılmış olması ve muhatabın adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin de tespit edilememesinin gerektiği, aksi hâlde bu maddeye göre tebligat yapılmasının mümkün olmadığı, şu hâlde sanığın yokluğunda verilen kararın, savunması sırasında bildirdiği adrese yapılan tebliğin iade gelmesi üzerine doğrudan anılan Kanunun 35. maddesine göre tebliğ edilmesinin geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın öğrenme üzerine hükmü temyiz ettiği ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa CMK'nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 142/2-e ve 58. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.