Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/23360 Esas 2022/16153 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak sanığın denetim süresi içinde yeniden kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkeme geriye bıraktığı hüküm yerine hemen ceza verilmesi gerektiği halde, mahkeme sanığın hapis cezasının erteleyerek yazılı şekilde hüküm kurmuştur. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur. 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesine göre, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi halinde mahkeme hükmü açıklar ve cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar verebilir. Sanık hakkında TCK'nın 116/1, 43. maddeleri uyarınca açıklanması geri bırakılan hüküm yerine hemen ceza verilmesi gerektiği gözetilmediği için mahkeme kararı bozulmuştur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesinde düzenlenen "Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığını durumun değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir" şeklindeki hüküm karşısında; sanığın denetim süresi içinde yeniden kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemenin TCK'nın 116/1, 43. maddelerine göre olan açıklanması geri bırakılan hükmü açıklamakla yetinmesi gerekirken, sanığın tekrar suç işlemesi durumunda açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması dışında bir imkan mahkemeye tanınmadığı gözetilmeden sanık hakkında hükmedilen hapis cezasını bu kez erteleyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafii ile katılanın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.