Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25493 Esas 2022/16125 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı almıştır. Ancak, sanığın suçu işlediği dönemde yürürlükte olan kanunlarda değişiklik yapılmış ve hırsızlık suçu uzlaşma kapsamına alınmıştır. Bu nedenle, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilip, TCK'nın 58. maddesi uygulanıp uygulanmayacağı infaz aşamasında gözetilecektir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 141/1, 142/2-h, 142/2-b, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 29906 sayılı Resmi Gazete, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, 254. maddesi, 35. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/124 Esas-2006/332 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyeti, TCK'nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanığın eyleminin TCK'nın 142/2-h maddesi kapsamında kaldığı halde, hatalı nitelendirmeyle TCK'nın 142/2-b maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır..
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.