Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21073 Esas 2022/16421 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Mahkemesi, nitelikli hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz başvurusunu inceledi. Kararda, sanığa yapılan tebligatın yasal zorunluluklara uygun olmadığı belirtildiği için sanığın talebi ve temyiz başvurusu kabul edildi. Ayrıca TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, sanığın zorunlu müdafi atanması gerektiği belirtildi. Yargılamaya devam edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması, Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı olduğu için hüküm bozuldu. 5271 sayılı CMK'nın 294. ve 301. maddeleri de hatırlatıldı. Kararda detaylı bir şekilde Kanun maddelerine yer verilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf talebinin esastan reddine dair kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
“Tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen karar içeriği okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen tebligat belgesi içeriğine göre, tebliğ işleminin CMK'nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığından, sanığın eski hale getirme talebi ve temyiz başvurusu süresinde kabul edilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 33. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.11.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.