Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20216 Esas 2022/16436 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz istemleri incelenmiş ve çocuk müdafii tarafından yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Mala zarar verme suçuna dair bir hüküm olmadığı için karar denetlenebilecek uygun bir karar bulunmamaktadır. Ancak, suça sürüklenen çocuğa yüklenen mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın üst sınırına göre, suç tarihi olan 31.12.2009 gününden inceleme tarihine kadar zamanaşımı dolmuştur. O yer Cumhuriyet Savcısı tarafından yapılan temyiz istemi, tebliğname gerekçesine aykırı olarak reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 1412 sayılı CMUK'nun 310. ve 317. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a, 31/2., 66/1-e, 66/2, 67/4. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının kararı 01.09.2016 tarihinde tebliğ ettiği anlaşılmakla temyiz isteminin süresinde olduğu tespit edilerek yapılan incelemede;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Yüzüne karşı verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süreden sonra 07.02.2017 tarihinde temyiz eden suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-O yer Cumhuriyet Savcısının mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Mala zarar verme suçuna yönelik açıklanan bir hüküm olmadığı dolayısıyla ortada denetlenebilecek uygun bir karar bulunmadığından, ayrıca zamanaşımı süresi içinde işlem yapılabileceği görülmekle birlikte suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a, 31/2. maddelerine uyan mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 6 yıllık dava zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07.03.2012 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 13.12.2014 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek; suç tarihi olan 31.12.2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması sebebiyle zamanaşımı dolmuş olduğu da gözetilerek o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca tebliğname gerekçesine aykırı olarak REDDİNE, 24.11.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.