Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/22993 Esas 2022/16351 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, direkt olarak hükmolunan adli para cezasına yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemi ise Anayasanın 141. CMK'nın 34, 230, 289. maddelerine uygun şekilde açık ve gerekçeli olmadığı gerekçesiyle kabul edilmiştir. Mahkeme kararları Yargıtay denetimine açık ve gerekçeli olmalıdır. Bu nedenle, hüküm açıklanmamıştır ve bozulmuştur. 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmamaktadır. CMK'nın 317. maddesi gereğince temyiz talebi reddedilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Anayasanın 141. CMK'nın 34, 230, 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması ve gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi ve reddedilen veya delillendirme yönünden üstün tutulan, kabul edilen deliler ve nedenleri, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat; sanığın suç oluşturduğu kabul edilen eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi, uygulanacak kanun maddesi ve CMK'nın 230. maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden, hükmün gerekçesinde suçun konusunun ve fiilin ortaya koyulmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.