Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25904 Esas 2022/16466 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, nitelikli hırsızlık suçuyla ilgili davada sanığı suçlu bulmuş ve mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın temyiz başvurusu reddedilmiştir çünkü temyiz harcı yatırmamıştır. Temyiz harcının yürürlükte olmadığı belirtildiğinden sanığın temyiz istemi kabul edilmiştir. Ayrıca, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı tespit edilerek hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. İlgili kanun maddeleri: 492 sayılı Harçlar Kanunu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193. ve 196. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
492 sayılı Harçlar Kanununun 1. sayılı tarifesinin mahkeme haçları bölümünün “temyiz, istinaf ve itiraz harçları kısmındaki “Yargıtay Ceza Dairelerine yapılacak temyiz başvurularında 40 TL temyiz harcı alınacağına ilişkin (b) fıkrasının Anayasa mahkemesinin 20.10.2011 tarih 2011/54 esas, 142 karar sayılı ilamı ile iptal edildiği ve iptal hükmünün 29.06.2012 tarihinde yürürlüğe girdiğinin anlaşılması karşısında, anılan iptal kararın inceleme tarihinde yürürlükte olması nedeniyle hukuki değerden yoksun bulunan 03.01.2012 günlü temyiz başvuru harcını yatırmadığından sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde;
Duruşmalardan vareste tutulma talebi bulunmayan ve hüküm tarihinde ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olan sanık ...’nin hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı 19.09.2011 tarihli oturumda hazır bulundurulmaması suretiyle, 5271 sayılı CMK'nin 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi