Esas No: 2021/20237
Karar No: 2022/16558
Karar Tarihi: 29.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20237 Esas 2022/16558 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/20237 E. , 2022/16558 K.Özet:
Bir çocuk, mala zarar verme suçu işlediği için adli para cezasına çarptırıldı. Ancak 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen adli para cezaları kesin olduğundan, çocuğun temyiz istemi reddedildi. Diğer sanıkların hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde, infaz aşamasında adli para cezasının ödenmemesi halinde kısıtlı infaz yetkisi olduğu ihtar edilerek, hükümler onandı. Ancak bir sanığın suçlamayı kabul etmediği ve tanıkların beyanları arasındaki çelişki giderilmeden suçlu bulunduğu için hüküm bozuldu.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ve değişik 106/3. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında verilen hükme ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ...’ün temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümlere ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yapılan itiraz üzerine, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.2017 tarihli, 2017/343 değişik iş sayılı kararı ile sanıkların istemlerinin kesin olarak reddedildiğinin anlaşılması karşısında; dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
III-Sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümlere ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
Dosya kapsamında mevcut olan olay yeri fotoğrafları incelendiğinde, sanıkların eylemlerinin etraftaki 3.kişiler ve eşyalar açısından da somut bir tehlike ortaya çıkardığının anlaşılması karşısında; tebliğnamde bu konuda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanıklar hakkında kurulan hükümlerde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ihtar edilmiş olması infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
IV-Sanık ... hakkında verilen hükme ilişkin yapılan temyiz incelenmesinde;
1-Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, tanıklar ... ve ...'in mahkeme huzurundaki beyanlarında sanığı suça konu eşyaları yakarken gördüklerini belirttikleri, hazırlık aşamasında ise tanık ...’in sanığın olay yerinde olduğuna dair beyanı bulunmadığı, diğer tanık Yaşar'ın da hazırlık aşamasında olay yerine gittiğinde sadece kardeşi tanık ...'in olduğunu belirttiğinin anlaşılması karşısında, tanıkların aşamalardaki beyanları arasındaki çelişki giderilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Kabule göre de; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanıklar hakkında kurulan hükümlerde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ihtar edilmiş olması
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 29.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.