Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20236 Esas 2022/16552 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, tehdit ve yakarak mala zarar verme suçlarından mahkum olmuştur. Temyiz incelemesi sonucunda, tehdit suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü kesin olduğundan temyiz edilemezken, yakarak mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü usul ve yasaya uygun bulunarak onanmıştır. Kararda, tehdit suçuna ilişkin mahkumiyet hükmüne ilişkin 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca adli para cezası verilebileceği ve bu cezaların doğrudan kesin olduğu belirtilirken, yakarak mala zarar verme suçuna ilişkin cezai sorumluluk için sanığın adli tıp raporu doğrultusunda tam sorumlu olduğu vurgulanmıştır. Kanun maddeleri 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit ve yakarak mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında yakarak mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesine gelince;
Dosya kapsamında yer alan Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulunun 23.05.2016 tarihli raporunda; sanığın 26/03/2015 tarihinde işlediği basit tehdit ve mala zarar verme suçlarına ilişkin cezai sorumluluğunun tam olduğunun bildirilmesi karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 29.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.