Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/11858 Esas 2022/16718 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve nitelikli hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz istemleri reddedilmiştir. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezası ve adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi mümkün olduğundan, bu yöndeki temyiz istemleri reddedilmiştir. Nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi ise değerlendirilmeyen hüküm sebebiyle bozma sebebi yapılmamıştır. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 301. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Çalınanların değeri gözetilerek hırsızlık suçunda temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi gereğince alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve suça konu aracın haksız yere ele geçirilen anahtarla çalınması sebebiyle olayda 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi yanında aynı maddenin “d” fıkrasıyla da uygulama yapılarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek temyiz sebebinin var olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan hükümde eleştiri dışında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı ve karar hukuka uygun olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin reddiyle, tebliğnameye uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 30.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.