Esas No: 2021/24970
Karar No: 2022/16705
Karar Tarihi: 30.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24970 Esas 2022/16705 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/24970 E. , 2022/16705 K.Özet:
Sanığın Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmiştir. Sanık yokluğunda verilen hükmü temyiz etmiş ancak temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak yapılan tebligatın geçersiz olduğu, dolayısıyla sanığın 17.05.2021'de öğrenme üzerine yaptığı temyizin süresinde ve ek karara yönelik olduğu tespit edilerek 21/05/2021 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilmiştir. Ancak yokluğunda verilen hükmün, 23/12/2015 tarihinde sanığın bildirdiği adreste bulunan annesine tebliğ edildiği ve tebligatın usulüne uygun yapıldığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, temyiz talebinin reddine yönelik 21/05/2018 tarihli ek kararın tebliğnameye uygun olarak onanmasına karar verilmiştir. CMUK'un 310/1. maddesi, bir haftalık süre geçtikten sonra hükmü temyiz edilebileceğini öngörmektedir. CMK'nın 35/3. maddesi ise cezaevinde bulunan sanığa kararların ilgili kısımlarının okunup anlatılması gerektiğini belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin reddine dair ek karar
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yokluğunda verilen hükmü 09/04/2018 tarihli dilekçe ile temyiz eden sanığın yerel mahkemece 21/05/2018 tarihli ek kararla temyiz isteminin reddine karar verildiği, bu kararın cezaevinde bulunan sanığa 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesine uygun olarak ilgili karar kendisine okunup anlatılmak suretiyle tebliğ edilmediği anlaşılmakla, yapılan tebligatın geçersiz olduğu, dolayısıyla sanığın 17.05.2021'de öğrenme üzerine yaptığı temyizin süresinde ve ek karara yönelik olduğu tespit edilerek 21/05/2021 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen hükmün, 23/12/2015 tarihinde sanığın bildirdiği adreste bulunan annesine tebliğ edildiği ve bu suretle tebligatın usulüne uygun yapıldığı anlaşılmakla; CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra, 09/04/2018 tarihinde hükmü temyiz ettiğinden bahisle temyiz talebinin reddine yönelik 21/05/2018 tarihli ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.