TALEP : Hükümlü ve tutuklunun kaçması suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 292/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanunun 58/6. maddesi gereğince cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Sincan 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarihli ve 2014/223 esas, 2014/191 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan bahisle, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 58/5. maddesinde yer alan "Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz" şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın sabıkasına esas eylemini işlediği tarihte 18 yasından küçük olduğu anlaşılmakla, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, Yüksek Adalet Bakanlığının 03.06.2015 tarih ve 2015-11310/36815 sayılı istemlerine dayanılarak anılan kararın 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulmasına ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.06.2015 tarih ve 2015/214322 sayılı tebliğnamesiyle bozma talep edilmiş olmakla dosya incelenerek gereği düşünüldü.

I) Olay: a) Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 04.03.2014 tarih 2014/223 esas ve 2014/191 sayılı kararıyla hükümlü ..."ın, hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan TCK"nın 292/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine, TCK"nın 58/6. maddesi gereğince hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına hükmedildiği,
b) Tekerrür uygulamasına Ağır Ceza Mahkemesinin 18.01.2013 tarih 2012/15 esas ve 2013/13 karar sayılı ilamının esas alındığı, 30.09.2013 tarihinde kesinleşen bu ilam ile hükümlü ..."a TCK"nın 149/1-a-c, 31/3, 62 maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası verildiği, hükümlünün suç tarihinde onsekiz yaşından küçük olduğu anlaşılmıştır.

II) Kanun yararına bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın kapsamı:
Hükümlü ..."ın, Ağır Ceza Mahkemesinin 18.01.2013 tarih 2012/15 esas ve 2013/13 kararındaki fiili işlediği sırada onsekiz yaşından küçük olması nedeniyle anılan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınıp alınamayacağına ilişkindir.
III) Hukuksal Değerlendirme: 5237 sayılı TCK"nın, 58. maddesinin 5. fıkrasında ""Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz” şeklindeki düzenlemeye yer verilmektedir.
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarih 2011/3-344 esas ve 2012/104 sayılı kararında da belirtildiği gibi failin, fiili gerçekleştirildiği sırada onsekiz yaşından küçük olması halinde, fail hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması mümkün değildir. Bu sebeple, onsekiz yaşından küçük failin, işlediği suç nedeniyle hakkında tekerrür hükümleri uygulanamayacak ve işlediği suç da tekerrür uygulanmasına esas alınamayacaktır.
İncelenen dosyada; Ağır Ceza Mahkemesinin 18.01.2013 tarih 2012/15 esas ve 2013/13 sayılı kararında, hükümlü ... hakkında fiili işlediği sırada onsekiz yaşından küçük için TCK"nın 31/3. maddesi uygulanmıştır.
Suç tarihi itibariyle onsekiz yaşından küçük olan failin, işlediği suç tekerrüre esas alınamayacağından, hükümlü ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanma koşulları bulunmamaktadır.
Bu itibarla haklı sebeplere dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
IV ) Sonuç ve karar : Yukarıda açıklanan nedenlerle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, Sulh Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarih 2014/223 esas ve 2014/191 sayılı kararının CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMK"nın 309/4-d maddesi uyarınca bozma nedenine göre uygulama yapılarak; 5237 sayılı TCK"nın 58/6 maddesi uyarınca tekerrür ve denetimli serbestlik uygulanmasına ilişkin 8. fıkranın hükümden çıkartılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.