MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

2003 ve 2004 yıllarına ait davalar yönünden mahkemesince düşme kararı verilmesi mümkün görülmüştür.
KDV indirimine konu edilen son fatura tarihinin 26.05.2005 olduğu ve 483 yevmiye numarası ile kaydedildiği, sanık müdafii tarafından 2003-2004 ve 2005 yıllarına ait alış belgelerinin vergi denetmenine teslim edildiği ve henüz iade edilmemiş olduğu için sunulamadığı bildirilmiş ise de; söz konusu vergi inceleme raporunda çekle ödemeye dair bir belgenin ibraz edilemediği, ödemelerin kasadan nakit yapıldığına dair tespitlerin yer aldığı anlaşılmakla; tebliğnamedeki suç tarihinin belirlenmesi ve ödemelere dair makbuzların sorulması gerektiğine ilişen bozma düşüncelerine iştirak olunmamıştır.
Suç tarihinin, dava konusu faturaların KDV indiriminde konu edilmesi nedeniyle kullanılan son fatura tarihine göre 21.06.2005 olarak yazılması gerektiği mahallinde düzeltilebilir bir eksiklik olarak değerlendirilmiş; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere her takvim yılının ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenlenmesi durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yazılı hak yoksunluklarının uygulanmasında; Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 31.10.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.