Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20794 Esas 2022/16819 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan dava sonrasında verilen cezaya yönelik temyiz istemi incelendi. Ancak, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusu esastan reddedildi. Nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi ise hükmün hukuka aykırı olması esasına dayandırılmadığı için incelendi. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemede, heyet üyelerinin ad ve soyadlarının gösterilmemesi, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesindeki açık düzenlemeye aykırı olarak tespit edildi. Ayrıca, sanığa savunması alınmadan önce zorunlu müdafii atanması gerektiği yönündeki düzenlemelerin dikkate alınmadığı, dolayısıyla savunma hakkının kısıtlandığı belirlendi. Bu nedenlerle hüküm BOZULDU ve yeniden incelenmek üzere dosya ilgili mahkemeye gönderildi. Kararda yer alan kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288, 294, 298, 301, 150/3, 196/2, 188/1 ve 289/1-e maddeleri. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerine de değinilerek, cezaların alt sınırı dikkate alınmasının önemi belirtildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 07.12.2017 tarihli karar başlığında, heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesindeki açık düzenlemeye aykırı ise de; anılan hususun mahallinde eklenmesi olanaklı görülmüştür.
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa savunması alınmadan önce zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye farklı gerekçeyle uygun olarak BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK'nın 304/2. maddesi uyarınca yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın ... 46. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.12.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.