TALEP :
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2015 tarih ve 2015/45611 sayılı yazısı ile;
Yağmaya teşebbüs suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 148/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 tarihli ve 2014/76 esas, 2014/412 sayılı kararına yapılan itirazın kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ortadan kaldırılmasına ilişkin Ağır Ceza Mahkemesinin 18.02.2015 tarihli ve 2015/179 değişik iş sayılı kararını kapsayan onaylı dosya sureti incelendi.
Dosya aslının, Cumhuriyet savcısı ve diğer sanık tarafından temyiz edilmekle Yargıtay incelemesinde bulunduğu anlaşıldığından onaylı suret üzerinden yapılan incelemede: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesinde yer alan, "Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir. Uzlaşmaya ilişkin hükümler saklıdır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında, bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanık hakkında, Sulh Ceza Mahkemesinin 27.11.2012 tarihli ve 2011/158 esas, 2012/330 sayılı ilamına konu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 6545 sayılı Kanun ile 5271 sayılı Kanunun 231/8. maddesine eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." biçimindeki düzenlemeden önce, 05.02.2013 tarihinde kesinleştiği, yine sanığın işlemiş olduğu Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 tarihli ve 2014/76 esas, 2014/412 sayılı kararına konu yeni suçun ise 15.02.2013 tarihinde işlendiği, Sulh Ceza Mahkemesinin 27.11.2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği sırada yeniden suç işleyenlere hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmeyeceğine dair bir düzenleme olmadığı, sonradan yapılan yasal değişikliğin sanık aleyhine yorumlanamayacağı gözetilmeden, itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 10.04.2015 gün ve 94660652-105-10-3044-2015-8256/26070 sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak Dairemize gönderilmiş olmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü.

KARAR:
Suçun nitelendiriliş biçimi ile sevk maddesine, Kanun Yararına Bozma talebinin konusuna ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olmakla, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.