Esas No: 2021/21574
Karar No: 2022/16917
Karar Tarihi: 05.12.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21574 Esas 2022/16917 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/21574 E. , 2022/16917 K.Özet:
Ceza Dairesi, nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerini incelemek üzere yapılan temyiz başvurularını değerlendirdi. Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen cezasına yönelik temyiz istemi reddedildi. Ancak sanığın nitelikli hırsızlık suçundan verilen cezasına yönelik temyiz talebi kabul edildi. Buna göre, sanığın savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi: Temyiz sadece hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.
- 5271 sayılı CMK'nın 301. maddesi: Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi: İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün değildir.
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi: Nitelikli hırsızlık suçu
- 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi: İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu
- 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi: Sanığın zorunlu müdafii atanması gerektiği durumlar
- 5271 sayılı CMK’nın 196/2. maddesi: Sanığın zorunlu müdafii atanmasının gerekçeleri
- 5271 sayılı CMK’nın 188/1. ve 289/1-e maddeleri: Savunma hakkı ile ilgili düzenlemeler.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 15/12/2020
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Esastan red ve temyiz isteminin reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri sebeplere yönelik yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine dair 15.12.2020 tarihli ek kararın incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 15.12.2020 tarihli ve 2019/571 Esas, 2020/692 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ...’ın temyiz isteminin reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesine gelince;
Her ne kadar sanık, hükümden sonra avukata vekaletname vererek avukatı aracılığı ile temyiz talebinde bulunmuş ise de, yargılama sırasında müdafiinin bulunmadığı anlaşılmakla, 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 2. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.12.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.