Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21566 Esas 2022/16916 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, nitelikli hırsızlık suçundan verilen beş yıl hapis cezası kararına karşı yapılan temyiz talebinin reddine karar vermiştir. Ancak, sanığın temyiz hakkı konusunda yanıltıldığı ve bu nedenle temyiz süresi içinde talepte bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, kararın tebliğ edildiği tarihte cezaevinde bulunan sanığa kanun yollarına başvurma olanağı açıkça bildirilmediği için kararın temyizen değerlendirilmesine karar verilmiştir. Mahkeme, bir isabetsizlik görülmediğinden kararın onanarak reddedildiğini belirtmiştir.
Kanun maddeleri: Anayasanın 40/2, CMK’nın 34/2. ve 232/6. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 291/1. ve 263/1. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 28/11/2019
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığa, temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın 02/12/2019 tarihinde başka suçtan hükümlü olduğu Ceza İnfaz Kurumu’nda tebliğ edildiği, ancak sanığın ek kararı süresi içerisinde temyiz etmediği anlaşılmakta ise de; Anayasanın 40/2, CMK’nın 34/2. ve 232/6. maddelerine göre hüküm fıkrasında verilen karara karşı kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığının ve başvurma olanağı var ise süresi, mercii ve şekillerinin tereddüte yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerekirken, hükmün tebliğ edildiği tarihte cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen kararda, "tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği" açıklanıp kendisine bildirilmeyerek 5271 sayılı CMK'nın 291/1. maddesi yollamasıyla 263/1. maddesine aykırı davranılarak yanıltıldığı, bu itibarla 09/07/2020 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 28.11.2019 tarihli, 2017/1772 Esas ve 2017/1875 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ...’nun temyiz isteminin reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.