Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21467 Esas 2022/17041 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi 2021/21467 E. ve 2022/17041 K. numaralı dosyada, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve nitelikli hırsızlık suçlarından hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Temyiz başvuruları incelendiğinde, sanığın temyiz isteminin cezanın türü ve miktarı göz önünde bulundurularak reddedilmesine, ancak nitelikli hırsızlık suçuna yönelik hükümde sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozulmasına karar verildiği belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edildiği ve bu nedenle savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, dosyanın Develi Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilerek kararının bir örneğinin ...Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-b, 288, 294, 298, 301 ve Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 188/. ve 289/1-e-h maddeleridir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/. ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle diğer yönleri incelenmeksizin tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için Develi Asliye Ceza Mahkemesi’ne, kararının bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07/12/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.